این کار با هدف توسعه کاشی و سرامیک سازگار با محیط زیست با استفاده از محصولات جانبی تولید ظروف سنگ چینی به عنوان ماده خام، بر اساس سه زمینه فنی اقتصادی انجام شد: طراحی محصولات جدید با رعایت استانداردها.
اجتناب از استفاده از محصولات سرامیک زمین جانبی به عنوان مواد اولیه در محصولات تجاری موفق؛ و نقشه‌برداری کاملی از شرایط عملیاتی را برای امکان استفاده از مدل‌سازی ریاضی به عنوان روش‌شناسی توسعه محصول انجام دهید.
با استفاده از یک طرح سیپلکس مرکزی برای مخلوط‌های سه تایی، سه نوع محصول جانبی سنگ چینی مورد ارزیابی قرار گرفت: لجن حاصل از تصفیه پساب‌ها، زباله‌های خام و شاموت.
محصولات جانبی با آنالیز ترموگراویمتری، تست های جذب آب، خواص مکانیکی و همچنین پراش اشعه ایکس و فلورسانس تحت شرایط فشرده سازی و پخت متفاوت مورد بررسی قرار گرفتند مدل‌های ریاضی قادر به توصیف رفتار پارامترهای تجربی تولید شدند.
این مدل‌ها نشان دادند که بسیاری از انواع محصولات می‌توانند به محدوده جذب آب ارائه شده توسط الزامات هنجاری دست یابند که شرایط عملیاتی و ترکیب جرم را تغییر می‌دهد.
بر این اساس، سه نوع کاشی و سرامیک در آزمایشگاه تکثیر شدند که هر کدام بر اساس فرمول انبوه و شرایط عملیاتی نشان‌داده‌شده توسط مدل‌های ریاضی: کاشی دیوار، کاشی کف و کاشی سنگ چینی ویژگی های فنی در طول تولید مثل آزمایشگاهی کنترل شد و پس از آن، نتایج آنها با الزامات هنجاری مقایسه شد.
همه محصولات توسعه یافته الزامات هنجاری را برآورده کردند نتایج تأیید کرد که امکان توسعه کاشی‌های سرامیکی تنها با استفاده از محصولات جانبی ظروف سنگ چینی به‌عنوان ماده خام از طریق مدل‌سازی ریاضی، با رعایت شرایط فنیاقتصادی پیشنهادی برای کار حاضر وجود دارد.
بسیاری از کارها قبلاً ظرفیت سرامیک ها را برای ترکیب و بی حرکت کردن آلاینده ها نشان داده اند این به این دلیل اتفاق می‌افتد که محصولات سرامیکی می‌توانند نوسانات ترکیب را تحمل کنند، که اجازه می‌دهد ضایعات به عنوان بخشی از ماتریس در ساختار داخلی آن گنجانده شود.
طیف ضایعاتی که می توانند توسط سرامیک ها جذب شوند تقریباً بی پایان است: ضایعات ریخته گری ضایعات شیشه زباله های سنگ ریزه و زباله های معدن تنها چند نمونه هستند.
حتی مواد آلی مانند لجن فاضلاب و ضایعات سیگار را می توان به ماتریس سرامیکی اضافه کرد.
